“Eşi benzeri olmayan şu İstanbul şehrinin bir tek taşına diğer ülkelerin tamamı feda olsun! O şehir iki deniz arasında nadide bir incidir ki kıymetinin derecesi güneş ile ölçülse elbette layıktır!”
Sultanahmet Camisi'inde yaptığımız gibi,bir müddet bu güzel eseri seyrettik. Neden sonra babamın," Jasmin ne olurdu bu güzel eser bizim olsaydı",dediğini duydum " Ne yazık ki bizim değil babacığım,dedim. "Haklısın "dedi babam ; biraz kırılgan bir sesle. Sonra,sesinin tonu yükseldi ve gururla,"BİZİM DE EYFEL KULEMİZ VAR,deyiverdi. Rehber, sanki aramızda geçen konuşmaları duymuş ve anlamış gibi söze başladı:"BU GÖRDÜĞÜNÜZ ESER, DÜNYANIN SAYILI ESERLERİNDEN BİRİDİR. AYASOFYA,BİZANSLILAR DÖNEMİNİN EN BÜYÜK VE EN DEĞERLİ ESERİYDİ.BU YÜZDEN BÜYÜK BİR İLGİ GÖRMÜŞTÜ. GÖRDÜĞÜNÜZ GİBİ GÜNÜMÜZDE DE AYNI İLGİYİ GÖRMEYE DEVAM EDİYOR. "
Bu şehr-i Sitanbul ki bi misl ü behâdır
Bir sengine yek pâre Acem mülkü fedâdır
Bir gevher-i yekpare iki bahr arasında
Hurşîd-i cihan-tâb ile tartılsa sezâdır
(Günümüz Türkçesi)
Bu İstanbul şehri ki, paha biçilmez ona
Tüm İran mülkü feda olsun tek bir taşına
Öyle tek bir incidir iki deniz arasında
Yeridir dünyanın güneşi ile tartılsa
Nedim
Eşi benzeri olmayan şu İstanbul şehrinin bir tek taşına diğer ülkelerin tamamı feda olsun! O şehir iki deniz arasında Nadide bir incidir ki kıymetinin derecesi güneş ile ölçülse elbette layıktır.
"Eşi benzeri olmayan şu İstanbul şehrinin bir tek taşına diğer ülkelerin tamamı feda olsun! O şehir iki deniz arasında nadide bir incidir ki kıymetinin derecesi güneş ile ölçülse elbette layıktır!"
Münih’in beğendiğim ikinci özelliği trafikteki düzen oldu. Burada üç kişiye bir araba düşüyormuş. Bizimkilerin de arabası vardı. Şehrin içinde ve dışında arabaların gelip gidişi parmak ısırtacak bir intizamla oluyordu. Korna çalmak yasağı olmadığı halde korna binde bir, meselâ önde giden bisikletli çocuğu uyarmak için çalınıyordu. Caddelerin,